Taqiyya Umm Ali bint Ghaith ibn Ali al-Armanazi

Ummu ‘Alī Taqiyya bint Abi’l Faraj Gayth b. ‘Aali b. ‘Abdu salaam b. Muhammadu b. Jafar al-Sulamí al-Armanāzi al-Sūrī (أم علي تقية بنت أبى الفرج غيث بن على عبد السلام بن محمد بن جافر السلامية السلامية الصورية), anndiraaɗo kadi Sitt al-Nim (ست الأرمنازية الصورية) (505/ 1111 to Damas 505/1111 – 570/1183–84, ina gasa tawa ko to Misra), ko jimoowo e ganndo, debbo ɓurɗo maantinde e janngoowo Abū Ṭāhir al-Silafi, jannginoowo mawɗo e nder Misra e jamaanu mum.

Taqiyya Umm Ali bint Ghaith ibn Ali al-Armanazi
ɓii aadama
Jinsudebbum Taƴto
Ɗuubi daygo1111 Taƴto
Date of death1183 Taƴto
WoldeArabic Taƴto
Writing languageArabic Taƴto
Sana'ajipoet Taƴto
Copyright status as a creatorcopyrights on works have expired Taƴto

Fuɗɗoode keewnde ina jaɓi wonde ko o debbo jom doole e hakkille, baɗɗo qaṣīdas e jimɗi juutɗi.'[1]

Jom suudu Taqiyya wiyetee ko Fāḍil b. Ḥamdun al-Ṣūri (jibinaa ko Damas 490/1097, maayi ko Aleksandriya 568/1172), kanko e hoore makko ko ganndo teskinirɗo ; e makko o dañi ɓiɗɗo biyeteeɗo Abu’l-Ḥasan ‘Alī b. Fadiil b. Ḥamdun al-Ṣūri (jibinaa ko Ṣūr, maayɗo 603/1206), kanko ne wonti ganndo mawɗo.

Ina jeyaa e jimɗi Taqiyya seeɗa ɗi keddii ɗii, epigram e dow diƴƴe ɗe o neldi Al-Muzaffar Umar:

Alaa ko moƴƴi e diine, hay so ko perk aljanna Ina fermenta hakkille, ina bonna hakkille mum, ina waɗa e makko kulol faɗo.

Nde al-Muzaffar jaabii wonde Taqiyya ina haala e humpito, o winndi jimɗi ko fayti e hare, ngam hollirde wonde humpito ɗaɓɓaaka ngam winndude yimre e dow tiitoonde.[2]